κ       

  

​ΑΦΗΓΗΣΗ: Ήταν η εποχή που αυτοκράτορας ήταν ο Ηράκλειος. Μια μέρα, αποφάσισε να πάει στις καλλιέργειές του.

(Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ και ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ επιθεωρούν τα αυτοκρατορικά αμπέλια. Μαζί τους και ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΣ).

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Ήρθαμε να δούμε ποιοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Όσοι δεν την  κάνουν καλά, θα απολυθούν.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: (Εντοπίζει έναν ΦΤΩΧΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗ) Εσύ, έλα στον αυτοκράτορα, γιατι δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Απολύεσαι. Λυπάμαι, μερικές φορές η ζωή είναι άδικη... ​

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (πέφτοντας στα πόδια του ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ, φιλάει την άκρη από το ρούχο του) Σε παρακαλώ, δώσε μου μια ευκαιρία!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Δεν γίνεται, έχω πολλά χρέη και κάποιος πρέπει να απολυθεί!​

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (ακόμα γονατιστός) Έχω οικογένεια, πρέπει να βγάλω το ψωμί μου...

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Δεν υπάρχει περίπτωση να σε ξαναπροσλάβω! Τί θα πουν οι άλλοι που δουλεύουν σκληρά; ​

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (ξεσπά) Και για τα χρέη σου πρέπει να πεθάνω εγώ της πείνας; 

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: (θυμωμένος) Θα πεθάνεις πραγματικά! Σύμβουλε, ετοίμασε το τσεκούρι!

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: Δεν έχω την ίδια γνώμη...​

(Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ ικετεύει τώρα τον ΠΛΟΥΣΙΟ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟ, το αφεντικό του).

ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΣ: (στον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ) Μήπως να το ξανασκεφτείς; Πώς θα ζήσει η οικογένειά του;

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Το τσεκούρι...

ΑΦΗΓΗΣΗ: Μέχρι να έρθει η ώρα να εκτελεστεί, ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ πήγε στη φυλακή... ​

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (στον εαυτό του) Μήπως να προσπαθήσω να δραπετεύσω ή να τον παρακαλέσω για άλλη μια φορά; (Ανοίγει η πόρτα) Ωχ, έρχεται ο αυτοκράτορας!

(Μπαίνουν μέσα ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ και ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ)

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (ικετεύοντας τον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ) Θα κάνω ό,τι θέλετε, αρκεί να μην με αποκεφαλίσετε!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Να σκεφτώ... (στο ΣΥΜΒΟΥΛΟ) Ετοίμασε το τσεκούρι, σύμβουλε!

ΑΦΗΓΗΣΗ: Ήρθε λοιπόν η στιγμή της εκτέλεσης. Και ενώ ο καλλιεργήτης βρισκόταν ήδη στο ικρίωμα...

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: (δίνει το τσεκούρι στον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ) Ορίστε το τσεκούρι σας, αυτοκράτορα!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: (δίνει το τσεκούρι στον ΔΗΜΙΟ) Το τσεκούρι σου, δήμιε!

(Ο ΔΗΜΙΟΣ ετοιμάζεται να πάρει το κεφάλι του ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗ, που έχει γονατίσει. Την τελευταία στιγμή μπαίνει τρέχοντας ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΣ).

ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΣ: Σταματήστε, θα ξεπληρώσω εγώ τα χρέη!​

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: (μυστικά στο ΣΥΜΒΟΥΛΟ) Τι λες, να πάρω τα λεφτά ή να τον αποκεφαλίσω;

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: Τα λεφτά, βέβαια!​

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ: Καλά λες...​
(στον ΦΤΩΧΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗ) Μάλλον είναι η τυχερή σου μέρα! Σου χαρίζω τη ζωή.

ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ: (φιλά τα πόδια του ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΥ και του  ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ) Ευχαριστώ! Ευχαριστώ πολύ!!!

ΑΦΗΓΗΣΗ: Και έτσι σώθηκε αφού είχε ικετεύσει πολλές φορές, είχε όπως λέμε φιλήσει κατουρημένες ποδιές.